het besef van de waarheid
die als een lekkende kraan
in een aanvaardbare snelheid
mij het prille leed liet doorstaan
heeft zijn kracht verloren
en sijpelt nu onverstoord
meer kwelling bij mij naar binnen
dan emotioneel is verantwoord
ik schreeuw het uit van pijn
trap machteloos om me heen
en wens als een kind zo klein
om een muur van steen