stil zit ze daar
haar lach galmt door het lokaal
en stil zit ze weer te tekenen
ergens ver weg hoort ze informatie die ze moet opnemen
net als een plant water opneemt
ze tekent het boomschors en heel fijn de takjes
met bladeren en de struik die voor de boom groeit
wat weer meer leven geeft
ze kijkt op van haar tekening
en kijkt in het niets naar haar verlangen
gewichtloos zijn en zweven tussen de wolken
weg van jaloezie,verdriet en pijn
gewoon de armen uitzwaaien en me laten optillen door de goden
de goden die me naar het paradijs brengen
het paradijs met geen jongens en geen meisjes
met fris ruikend gras en vogeltjes die tjirpen en een nestje aan het bouwen zijn
met regen die alles van me afspoeld
met zon die me opwarmt en me weer laat leven
waarin ik kan zwemmen in de zee bij zonsondergang
ineens verstijft haar lichaam
ze valt in een diep donkergat
ze valt en valt en valt
ondanks dat ze huilt stopt het niet
de tranen gaan van droge tranen naar natte grote snelle tranen
ze voelt zichzelf zo kapot
en komt met een klap terug op aarde
met een telefoon in de hand
een stem aan de andere kant
verdriet om vertrouwen verdriet dat dat meisje het is die haar zo liet vallen
verdriet dat ze niet kan kiezen voor het meisje
verdriet omdat ze bang is
bang om weer te gaan vallen
bang om nog meer mensen verdriet te gaan doen
ze wilt het allemaal afsluiten en het in een hokje proppen
en het afsluiten en het sleuteltje verliezen
gewoon opnieuw beginnen zou dat wrede gevolgen hebben?
zou dat egoistisch zijn of zou dat een kwesti van overleven zijn?
of zou ze mensen gaan confronteren met haar en hun eigen fouten?
niet het lieve meisje die haar beste vriendin was/is
maar de andere die het lang uit trekken
de andere die elke keer meer dingen verzinnen en beschldigen
de andere die vriendinnen lastig vallen om voor hun partij te kiezen
de andere die eigenlijk te bang is om de echte waarheid te zien
waar het meisje haar voor heeft beschermt
de andere die nu als meervoud is omdat ze meervoudige problemen de wereld in helpt
'waarom' zou nu de enige echte vraag zijn
waar ik geen antwoord op krijg
die vraag zal altijd blijven zweven tussen ons twee
en al zou die vraag worden beantwoord
dan zou er nog altijd spanning blijven staan
spanning tussen twee mensen
spanning om 1 vraag
spanning om van te leven
spanning...omdat ik het vraag