Het was een tijd geleden dat ik je zo aan je dacht,
die gevoelens van toen,Die weet ik nog precies de vlinders
in mijn buik de lach op mijn gezicht als ik aan je dacht al ik bij je was en die lach op mijn gezicht.
Ik moet je vegeten en ondertussen nog vegeven,de dingen van toen die al lang zijn geweest niet meer aan te doen nee niets meer aan te doen.
Je moet weg uit mijn gedachten,uit men droomen verdijnen
dingen die me aan je doen denken ik moet er niet aan denken da ik je treug ga zien missen moet ik je niet doen.
Ik moet niet huilen ik moet niet aan de leuke dingen van jou denken ik moest weten waar je mee beezig was wand dan was ik misschien niet te laat met mijn gevoel.
Je moest recpecteren wat ik wou je heb me gekwetst je heb me geraakt is da wat je wou spelen met mijn gevoel.
De pijn in men hart is niet meer te doen ik voel niets meer voor jou maar toch doet mijn hart zoon pijn omdat wat jij heb gedaan zit me nog dwars ik ksn het niet geloven dat je dat kon doen