Ze zeggen wel eens liefde maakt blind.
Maar dat is niet altijd.
Ik weet niet of jij dat ook vind.
Maar ik ken een leuke meid.
Wonderschoon daar kan ik niet omheen.
Ze vertelde me ik vind je leuk.
Vanaf dat moment waren wij één.
Elke dag lachen we in een deuk.
Ik was je deksel jij was mijn doosje.
Wij hoorde gewoon bij elkaar.
Totdat na een poosje,
Ik alleen buiten zat met haar.
Ze keek me aan
Haar lippen kuste de mijne.
Ik dacht dat heb je goed gedaan.
Ik hield van haar dat wast het fijne.
Het gebeurde plots.
Maar toch wachte ik erop.
Een vriendin was blij en trots.
Alleen 2 dagen later hield het stop.
Ik moest naar huis.
En jij hebt zo hard gehuild.
Alleen later bleek het toch niet pluis.
Het leven van mij werd geruild.
Ik hield van jou,
Maar jij liet me hier alleen.
Ik hoopte dat het nog veranderen zou.
Maar nee het leven is gemeen.
Jouw hartje was niet meer van mij.
ookal blijf je altijd zo lief.
Ik sluit weer achteraan in de rij.
en ben ik misschien snel weer jouw HARTENDIEF