Voor Wiepk, oud-klasgenootje en vriendin, die zo plotseling aan haar einde is gekomen.
Een leven, jouw leven,
vol blijdschap,
plotseling verdwenen
in één klap.
Je was zó jong,
zó levenslustig,
alles kon je aan!
Waarom moest jij nu al
van deze wereld gaan?
Je was altijd gezellig,
behulpzaam, creatief.
Als jij er was, was alles leuk.
Jouw aanwezigheid gaf zo’n fijn gevoel
en dat vergeet ik niet.
Zoveel mensen heb je gelukkig gemaakt,
zoveel mensen heb je van je laten houden.
Lieve, lieve Wiepk,
zo’n noodlottig einde!
Ze konden je niet behouden.
Een groot verdriet als dit
valt niet goed te beschrijven.
Dit grote gemis
van iemand zo dierbaar als jij
zal altijd moeilijk blijven.
Altijd zal ik je me blijven herinneren
als een bijzonder meisje van wie ik heel veel houd.
Altijd zal ik van je blijven houden,
uitzien naar het moment waarop ik je terugzie.
Je bent nu in veilige handen.
Lieve Wiepk, ik denk aan jou!