Mijn hart,
Gebroken, verlamt.
Op slot gezet voor de gevaren van de liefde.
Tot rust gekomen...
Langzaam,
Herstelt.
Het klopte weer op het normale ritme.
Op het ritme van het leven.
Maar nu
Probeert er iemand in te breken,
Te schuilen in mijn hart.
Ik wil het niet toe laten.
De angst voor pijn bij het verlaten.
Sterk ben ik niet,
Ik laat je toe.
Je doet mijn hart weer sneller kloppen,
De vlinders ontwaken,
Hoe lang zal hun levens cyclus zijn,
Zullen ze lang door fladderen.
Of vallen ze straks weer dood neer
En zal mijn hart weer stoppen.
Tegen beter weten in zal ik alles
Weer toelaten,
Leven voor een ander,
Synchroon ademen met haar.
Zal de grauwe lucht weer helder worden?
De vogels weer vliegen
En de velden...
Zullen de velden weer vol staan
Met kleurrijke bloemen?
Bloemen voor jou,
Bloemen voor mij
En bloemen voor onze liefde.
Mamsiemomo: | Dinsdag, oktober 02, 2007 09:00 |
Jouw stijl spreekt me aan! Liefs, Mo |
|
Stille Bart: | Dinsdag, augustus 21, 2007 00:46 |
Dankje voor de reacties. met de layout heb ik de verwarring en de onrust neer willen zetten die ontstaat bij diepe twijfel. achteraf vind ik het ook minder geslaagd.ik waarderr de opbouwende kritiek. groetjes S.B. | |
Augustijntje: | Maandag, augustus 20, 2007 20:30 |
mooi geschreven.. (lay-out vind ik net iets minder) x! |
|
Will Hanssen: | Donderdag, augustus 16, 2007 16:27 |
Wat een prachtige inhoud heeft dit gedicht. Alles van waarde is kwetsbaar..... Liefs, Will |
|
sunset: | Donderdag, augustus 16, 2007 12:58 |
Aparte lay-out is mooi maar moet, volgens mij, én functioneel zijn én toch her geheel leesbaar houden. En beiden vind ik - jammer genoeg - hier niet terug. Groetjes, sunset |
|
_Ria_: | Donderdag, augustus 16, 2007 06:06 |
Laat de liefde toe in je leven je kan nog zoveel geluk beleven het hoeft niet altijd verkeerd te gaan echte liefde blijft immers bestaan! Liefs |
|
Auteur: Stille Bart | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 16 augustus 2007 | ||
Thema's: |