Vorig jaar was echt een stom jaar.
bijna nooit was ik gelukkig, meestal dat rare gevoel
weet alleen niet wat het was, misschien wel zonder doel
soms leek het wel woede soms ook wel verdriet
iets raars maar meer weet ik niet
die mensen hebben me nooit echt gemogen
door vrienden voelde ik me soms ook bedrogen
nooit echt populair geweest, wilde dat denk ik wel graag zijn
het lukte niet echt, soms deed dat toch wel pijn
soms hoorde ik mensen over me praten
waarom kunnen ze dat nou niet laten?
Dit jaar ben ik opnieuw begonnen
het rare gevoel heb ik overwonnen
ik weet nu eindelijk wat het was
woede én verdriet, rede: door mijn klote klas