Toen er wat was
Ik wist dat je er voor me wilde zijn
Dat jij mij wou helpen
Overwinnen die pijn
Je hield mijn hand vast
Samen wouden we verder gaan
Maar nee,
Ik bleef gewoon staan
Ik wou niet verder
Niet met jou
Niet met mijn leven
Hoeveel ik ook van je hou
Ik kan het zo niet aan
Ondanks de lieve steun
Wil ik toch liever gaan
Iets klopt niet
Iets van binnen
Telkens voelen al dat verdriet
Telkens voelen al die pijn
Steeds in mijn gedachte
Dat ik hier niet mag zijn
De mensen hebben te veel gezegd
Toen maakte het me niet uit
Maar nu ik tegen mezelf vecht
Komt het steeds boven
Alle woorden over mij
Ik denk eraan
En ik word niet meer blij
Ik denk aan daarboven
Lekker vrij
Maar is het wel goed?
Honderd keer
Denk ik dat het moet
Maar ik mag het zelf weten
Vrienden en familie,
Kan ik toch niet vergeten?
Voor nu probeer ik door te gaan
Te vechten, te praten
Stevig in mijn schoenen te staan
Terwijl het vanbinnen
Al geen nut meer heeft
Waarom dan,
Zal ik verder gaan
Als ik zelf niet meer kan
Als ik zelf eigenlijk niet meer wil
En niemand weet ervan
Zal ik dan door gaan?
Voor vrienden voor familie
Terwijl ik hier niet langer
Op aarde wil staan