Beste Dean,
jij was een "grote" jongen, letterlijk en figuurlijk.
Jij hebt in jouw jonge, korte leven verwezenlijkt wat wij in een ganse mensenleven nog geen tiende ervan kunnen doen.
Jij was eenieders zonnetje.
Overal waar jij kwam, klaarde het op.
En aan iederéén, jong of oud, jongen of meisje, gaf jij een stukje van je eigen licht.
Zovéél gaf je weg en volledig belangeloos, zovéél dat er niets meer van overschoot.
Je leven was ten einde, je taak hier op aarde was volbracht.
Men heeft je teruggeroepen om in een volgend leven aan een nieuwe taak te beginnen.
We weten met zijn allen dat je daarin ook grandioos in zult slagen.
En o wat zullen die mensen gelukkig zijn die jou zullen leren kennen in een nieuwe gedaante.
Maar "onze Dean" zal niet uitdoven en verdwijnen van deze wereld want jij "leeft" verder in elk stukje die je ons geschonken hebt.
En we zullen dat blijven koesteren, want het geeft ons hoop om zélf een stukje daarvan door te geven aan onze eigen vrienden- en familiekring.
En zo vermenigvuldigt jouw licht zich en blijft het eeuwig branden.
Dean,
mensen die hun taak op aarde succesvol hebben volbracht, zoals jij, met zovéél liefde en vriendschap, worden uitverkoren om een "engel" te zijn (alhoewel jij eigenlijk al een "engel op aarde" was voor ons).
Het is aan jou de keuze om :
ofwel een nieuwe uitdaging aan te gaan in een volgend leven of om "engel" te worden en over ons allemaal te "waken".
We zijn er ten stelligste van overtuigd dat je de juiste keuze zult maken.
Je hebt ons volste vertrouwen...
Rust in vrede lieve Dean
je blijft mijn zwemkameraadje