Het doet pijn om je te laten gaan
Het doet pijn om alleen op het perron te moeten staan
Jij stap in de trein vol moed en zelf vertrouwen
Om je eigen leven opnieuw op te bouwen
De kracht is wat jij vinden moet
De kracht die jou leven voedt
Nu jij vertrekt is mijn hart in diepe rouw
een gezicht achter het raam dat zegt ik mis ook jou
Maar je ogen leggen iets op mijn versplinterde ziel
Ik denk terug aan de dag dat ik voor je viel
Meer als vriendschap kreeg ik niet
maar het vertrouwen in jou is iets wat ik niet verliet
Je ogen vertellen me meer als wat jij tegen me zei
ik laat mijn verdrietige gedachtes vrij
tranen rollen over mijn wangen
want de deuren gaan dicht en jij vertrok.....