Vurig hoog boven mijn zorgelijk hoofd
Brandend binnen de diepte van mijn hart
O, hou toch op, het maakt mij zo verwart
Het licht verblind, nog erger het verdoofd
Hemelruim met schapenwolken bezaait
Geeft van binnen moed, zenuwen tot rust
Het leven aan de hand van het weer gaan
DE natuur dwingt mij en maakt me bewust
Regendruppels klateren naar benee
Van binnen stormen de tranen.O wee
Wanneer heeft het weer met mij genade
Het weer is voor iedereen toch gelijk
Maar in ieders lichaam anders gedijd
Ik moet me elke keer vermannen