Openend verborgen warmte

Een stem in het donker

Als ruisende wind

Fluisterde door al het gedonder

Pure liefde aan het kind

Dagen zullen voorbij gaan En als de jaren zijn verstreken Kijkt het kind de anderen aan Die enkel als in een schaduwspel op haar leken Alleen staat zij In een wereld zo groot Zij laat zich vrij En geeft zich bloot Dodende de woorden Die in haar hoofd ontstaan Maakt zij een einde aan de eenzaamheid En besluit daar weg te gaan Met de ellende in haar achterzak En op haar wang een gevallen traan Is zij op zoek, ’t emotionele wrak Om ooit weer op te staan En diegene die haar ziet lopen Besluitend dat hij om haar geeft Maakt liefhebbend ogen open Zodat zij ziet waarvoor zij leeft

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: maneschijn
Gepubliceerd op: 20 juli 2007
Thema's: [Eenzaamheid] [Hoop] [Geluk]