Bewondering.
Vol bewondering kijk ik naar de hemel,
verwarde wolken beschaduwen mijn licht.
Eenzame bomen deinzen wild in de wind.
De eerst druppel valt op mijn gezicht.
Toch is er iets in mij dat niet naar binnen wil,
het smeekt me om te blijven staan.
Het zegt me dat ik hier mijn erkenning zal vinden,
voor de moeilijk tijd die ik heb doorstaan.
Gert: | Zondag, juli 15, 2007 00:25 |
Ook zo''n mooie. Hbe je nu pas ontdekt.:) |
|
Windwhisper: | Donderdag, juli 12, 2007 19:13 |
vol gevoel dit gedicht jezelf troosten is een kunst.. |
|
the angel: | Donderdag, juli 12, 2007 15:20 |
ji ook bedankt voor je mooie reactie;) het doet me goed!! liefs angelXx |
|
the angel: | Donderdag, juli 12, 2007 15:12 |
in 1 woord = waaaaaw!! je kunt toveren met woorden! liefs angelXx |
|
Auteur: Kevin Steur | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 12 juli 2007 | ||
Thema's: |