Ik kan mezelf niet accepteren
Probeer mijn gedachtens daarover altijd te negeren
Maar ik kan er niet omheen
Ik denk het altijd;
Ik ben Dom
Ik ben Raar
Ik ben Gek
En Als ik in De Spiegel kijk;
Ik ben Lelijk
Ik ben Dik
Ik heb een lelijke Lach
Als ik dan lach...
Want als ik lach is dat zeldzaam,
met die gedachte: ik ben lelijk
Niemand die me mag
En hoe vaker ik het dacht
Hoe meer ik begon te geloven
Andere meningen verdoofden
Want ik ben lelijk, daar kon ik niks aan doen
Dom dat ik ben, Dom dat ik was
Want wat ik ben zie ik nu pas
Alleen niemand die het nog ziet
Ik zal het moeten laten zien,
Laten geloven dat degeene die ik ben
Is mooi
Ik Bloei nu van binnen in
Ik ga weer een nieuw Leven beginnen
Geef mijzelf respect
Om een ander te kunnen Respecteren
Zoals je bent
Is Het Mooi
Je moet jezelf niet bezeren
met die neggatiefe dingen
Dat moet je eerst leren
Om verder te kunnen gaan
En het levenspad te kunnen begaan.