In een duister woud,
boven de aarde zwevend.
Sta ik alleen en koud,
dood en toch levend.
De lucht is vochig om mij heen,
en omneveld oude bomen.
Wat ooit onbereikbaar scheen,
voel ik nu tot mij komen.
Dag maan, gezel van de nacht,
voor jou is het maar even,
maar wat mij naar je bracht,
behelst mijn hele leven.
Jij ziet ze komen en weer gaan,
jij zag de druiden met hun vuur.
Jaren die minuten beslaan,
verstreken eeuwen zonder duur.
Zusters van de nacht, schenk mij je dans,
en leer mij eindelijk 1 te zijn.
Dwaas in het spel, geef mij een kans,
spring van mijn toren, dwars door mijn schijn.
Duizenden spiegels, in zilveren schalen,
de godin die zacht mijn lippen kust.
Ik hoop dat ze me willen halen,
en neerleggen in eeuwige rust.
~tha Witch~