Van kant veranderen

Ik besef nu

Dat ik helemaal niet

Verliefd op hem was

Ik moest gewoon

Een smoesje hebben

Voor de verkleuring Van het gras De andere kant Roept mij Aan de overkant Van waar ik sta Hier houden ze me Woedend vast Maar ik zeg ze Dat ik ga Ik trek het niet meer Bij de mensen Die zeggen Mijn vriendinnen te zijn Omdat ik hen wel mag helpen Maar zij mij negeren Als ik weer sterf van de pijn In mijn hart Heb ik hen al verlaten Want van binnen Doet het zeer Het heeft geen zin meer Tegen me te praten Tot ziens Voor de laatste keer

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

+lory+:	Maandag, juli 16, 2007 22:02
Iets of iemand dat of die écht van me houden wil, hoop ik... Iets dat lijkt op geluk.... misschien.. Much love, Lory

Twinkel Twarkel:	Maandag, juni 25, 2007 20:56
En wat is er aan de overkant? Hou vol! Liefs,

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: michris
Gepubliceerd op: 24 juni 2007
Thema's: [Verandering] [Vriendschap] [Eenzaamheid]