Ik wilde iets in mijn leven, maar het is me niet gegund,
Het is iets wat mijn leven toch niet vervult.
Tranen lopen nu over mijn wang van verdriet,
Ze blijven nu lopen, ook al zie je ze niet.
Lang geduurd voordat ik me zo voel als nu,
Het leven bestaat nu eenmaal uit vele wegen,
En die zul je toch zelf moeten beleven.
Alleen sommige wegen heb je niet voor het kiezen,
Daar hoort ook bij iemand te moeten verliezen.
Ik weet dat hij echt heel veel van me houdt,
Toch is er een plekje in mij dat blijft koud.
Toch heb ik momenten nog veel verdriet,
Dat zijn dingen die hij niet vaak ziet.
Dat is misschien de rede van mijn gedrag,
En het verpesten van onze dag.
Ik heb het gevoel dat hij mij vaak niet hoort,
En dan sluit bij mij in mijn hoofd die poort.
Ik wist niet dat je iemand zo erg kunt missen,
Ik heb echt domme beslissingen gemaakt,
Uiteindelijk alleen mijn eigen geraakt.
Waarom kan ik dat echte gevoel niet voor hem krijgen,
Ik heb de laatste dagen gewoon zin om te zwijgen.
Ik hoop dat met jou wel alles goed gaat,
En dat je weer goed in het leven staat.
Ik denk dat ik nu pas alles ga moeten verwerken,
Ik zal mezelf echt eens moeten gaan aansterken.
Het gaat nu echt de verkeerde kant op,
Zoveel gedachtes vliegen door mijn hoofd,
Dat verdomde gevoel voor jou dat niet dooft.
Ik weet het allemaal echt niet meer,
Niemand om mee te praten doet zeer.
Ik wil ook helemaal niemand iets zeggen,
Ik kan het niet eens aan iemand uitleggen.
Ik heb er gewoon helemaal geen zin meer in,
Ik vergeef je alles!!!!!!! dada