De dood waart overal rond
gezichten, waar de pijn
van af te lezen valt.
Overal doden,
gewonden kermen
roepen om hulp,maar
de stilt bevestigt hun
angstige gedachten.
Wanhopig proberen ze weg te komen
in hun angst graaien ze naar afgeschoten
ledematen, onder het regelmatige
gedreun van bommen
en granaten.
Op het gezicht van de overlevenden,
alleen angst en verdriet.
Zelfs met de ogen gesloten, blijven ze
de gruwelijkheden zien.
Voor de restvan hun leven
getekend,de dood voor
eeuwig
in hun geheugen gegrift.
Enorme monumenten
met zoveel namen, jong gestorven.
Zij kennen de ware betekenis
van het woord
'Wereldoorlog'
Er komt maar geen einde aan, afgelopen weken vielen er zelfs weer doden te betreuren!
Dit is geschreven voor allen die hun leven hebben opgeofferd ter bescherming van anderen!