waterdruppeltjes
we zijn allemaal als een waterdruppeltje
we zitten met duizende om ons heen
we weten nog niet waar de stroom ons heen brengt
en hoe de tocht zal verlopen
soms gaat het zacht
en gaan we langzaam door de beek
mensen stappen over ons heen via een brug
ze kijken na ons maar zeggen niks terug
we weten niet hoe de stroom ons verder brengt
dat is nog onbekent
soms gaat het hard door de grote rivier
we botsen tegen de kant de stenen en de pier
we worden plat gedrukt als een kleine mier
maar hij houd zich sterk
en dat doen wij ook
we weten niet hoe de stroom ons brengt
dat is nog onbekent
dan zijn we in de zee
we zijn met miljoenen bij elkaar
we zien niet het gevaar
dat op ons loert
we worden meegenomen door de zon
en worden lichter dan een lucht ballon
we stijgen en dalen dan met zijn allen weer neer
dat is onze tocht en hij begint elke dag opnieuw
elke keer weer maar hoe de stroom ons dit keer brengt
weten we nog niet dat is onbekent