Schoonheid
Ik kon niet laten, te staren, recht in je hart.
Zomaar voorbij gaan aan je imposante verschijning,
het volgen van je contouren in schril contrast,
met je uitgestrekte armen,
vol doornen.
Ik kon het niet nalaten je bloem aan te raken.
Jij mijn liefdevolle roos!
Je wortels verstrikt in moeder aarde,
vol knoppen die je weer een jaar bewaarde.
Jij mijn mooie roos, ik heb op je moeten wachten,
te lang, te eenzaam, jij mijn oneindige levendige roos!
Marousia
Free@Bird: | Zaterdag, juni 16, 2007 15:21 |
Mooi:) liefs, kerima |
|
mobar: | Zaterdag, juni 16, 2007 15:18 |
Mooi geschreven! groetjes Mobar. |
|
L.Bert: | Zaterdag, juni 16, 2007 13:26 |
Ja hier zit mystiek in. Poëzie! | |
kerima ellouise: | Zaterdag, juni 16, 2007 10:51 |
liefdevol en koesterend mooi ! liefs kerima ellouise |
|
Klaes: | Zaterdag, juni 16, 2007 10:37 |
liefdevol mooi kus/klaes |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 16 juni 2007 | ||
Thema's: |