Gaan
Nog één keer draaide ze zich om
en veegde langs een traan
die zo maar heel spontaan
haar sproetjes kwam bedekken
ze nam zijn hand en boog haar hoofd
haar rug was mooi
Nog uren later zat ik daar
die bank waar zij eens huilde
waar donkere wolken grijnzend dreigden
van ’t onweer dat zou komen
Zelfs toen het donker werd
en ik maar bleef
de maan niet eens een mooi lied schreef
zag ik nog steeds die stip verdwijnen
en zelfs de maan kon niet meer schijnen
door de wolken zwart en triest
10-6-07
Lunia: | Vrijdag, juni 15, 2007 13:52 |
allemaal mooi geschreven:):) ben trots,, wat is je mail? liefs Lunia |
|
Ludy: | Maandag, juni 11, 2007 20:06 |
Dat droefheid zo mooi kan zijn, ongelovelijk toch? Liefs, Ludy |
|
vivika: | Maandag, juni 11, 2007 15:55 |
ontroerend *is stil* knuff |
|
ana (stacia): | Maandag, juni 11, 2007 15:08 |
Om van de nagel en de kop te spreken .... Pakkend ! liefs ana |
|
kerima ellouise: | Maandag, juni 11, 2007 14:52 |
zijn hand...jouw hand ...en de maan schreef verdriet en jij dit beeldvoelend mooi gedicht ! liefs kerima ellouise |
|
Quadesh: | Maandag, juni 11, 2007 11:47 |
pareltje. knufje | |
Cora (ZIJ): | Maandag, juni 11, 2007 11:39 |
Knap werk, | |
Saudade: | Maandag, juni 11, 2007 11:38 |
Een intens verdriet, mooi en melancholiek beschreven. liefs, Marianne |
|
Saudade: | Maandag, juni 11, 2007 11:37 |
Een intens verdriet, mooi melancholiek beschreven. liefs, Marianne |
|
~MeLoDy~: | Maandag, juni 11, 2007 11:30 |
droefmooi !! gr. MeLoDy |
|
Hilly N: | Maandag, juni 11, 2007 10:16 |
Maar door het donker iets verscholen achter de maan. Zag ik een klein helder sterretje staan. Al hoe klein ook ze geeft kracht. Nu ben ik nooit meer echt alleen er is altijd iets van licht in de donkere nacht. lieve groet, Hilly |
|
lachebekje1988: | Maandag, juni 11, 2007 08:54 |
Rakend | |
lommert: | Maandag, juni 11, 2007 08:18 |
droevig gedicht..maar ik heb genoten van je woordkeuze stevige groet willem |
|
Cornelia.dvw: | Maandag, juni 11, 2007 06:47 |
.. Zelfs de maan kon niet meer schijnen. Dat verwoord het donkere en diep trieste droevige gevoel in je woorden ... Liefs,Cornelia |
|
Fata Morgana: | Maandag, juni 11, 2007 00:46 |
Zo intens triest....blijf je niet hangen op die bank en in het verdriet....groetje Fata | |
Windwhisper: | Maandag, juni 11, 2007 00:31 |
dat klinkt triest en droevig slaap lekker wel een pracht hoor gevoelig mooi kuzzzz |
|
Alie Hoogenboezem-de Vries: | Maandag, juni 11, 2007 00:18 |
ontroerend mooi.. groetje L.Bert Alie |
|
switi lobi: | Maandag, juni 11, 2007 00:17 |
Ingehouden adem zucht een zachte snik om dit verlaten ogenblik...het laat kilte achter. Liefsliefs, switi lobi |
|
~White.Rose~: | Maandag, juni 11, 2007 00:17 |
Triest gedicht maar weer heel mooi Elbert! Liefs, xx |
|
red one: | Maandag, juni 11, 2007 00:15 |
knap verwoord puur ellende wat dit uitstraalt. maar mooi gedicht!!!! liefs |
|
Mamsiemomo: | Maandag, juni 11, 2007 00:11 |
Pffff, heftig... Liefs, Mo |
|
lonely 1: | Maandag, juni 11, 2007 00:07 |
zo in- en intriest dit, maar weer zo mooi! liefs, lonely 1 |
|
Auteur: L.Bert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2007 | ||
Thema's: |