Je bent hier, ik voel je warmte.
het is zo fijn, toch doet het zon pijn.
je lippen zo zacht en warm
toch kan ik ze beter niet kussen
Je armen om me heen,
zo geborgen en fijn.
Toch is het beter om te gaan,
even alleen te zijn.
Jij weet niet wie ik ben,
en het je zeggen kan ik niet.
Het spijt me maar praten kan ik niet,
het doet nog te veel verdriet.
Geloof me ik vind het fijn om bij je te zijn,
maar het kost tijd me zelf te zijn.
Ik hoop dat je me de tijd kan geven,
zodat we daarna een fijne tijd kunnen beleven.