Hoe meer ik je zie , hoe prachtiger ik je vind .
Bij jouw word ik terug dat gelukkig kind .
Het kind dat in alles de vreugde zag , altijd lachte .
Het is daar bij jou zitten mijn gedachten .
Bij jou herleef ik , het is een feit .
Voor mij ben je de perfectie , de dubbele schoonheid .
Er zijn geen woorden voor wat ik in je bijzijn voel .
Je lach alleen al , is voor mij een goed gevoel .
Het is jouw lach waar ik eeuwig naar staren kan .
Maar toch maakt de lach me bang .
Zittend met de vraag , bang je te verliezen .
Zou je hartje ooit voor mij kunnen kiezen ?