De motoren draaien,
daar gaan jullie,
ver van ons vandaan,
hoog in de lucht.
op weg naar de zon.
Ik laat een traan.
Waarom vraag ik me af,
moet ik verdrietig zijn.
Omdat ik jullie mis,
heb angst om wat niet is.
Dat zijn dan weer gedachten,
die je niet beheersen kan.
Ik tel de velen dagen,
en kan bijna niet wachten.
Genieten jullie maar,
duizenden kilometers ver,
daar in Dyokyakarta,
in gedachten ben ik daar.
Til lourenburg
w.lourenburg@chello.nl