Mijn hoofd
wilt je weg.
Maar mijn hart
kan je niet laten gaan.
Ik voel me zo vuil,
gebruikt.
Je ziet me graag,
maar wilt vrij zijn.
Ik begrijp je niet.
Jij en ik,
het hoorde zo.
Voor altijd, ons twee.
Zoveel dromen,
onze toekomst,
alles weg.
Verslagen
blijf ik achter.
Omgeven door pijn.
En dat ene zinnetje
blijft donderen
'we kunnen vrienden zijn.'
Snap je dan niet
dat het niet gaat.
Dat de pijn
me opvreet,
dat ik eraan ga
dat het niet lukt.
Je hebt me nodig,
of niet.
Indien wel,
zeg het me dan,
ik zal er zijn voor jou
en jij voor mij.
Indien niet,
laat me dan gaan,
dan laat ik jou ook.
Maar niet ertussen in,
Je hebt mn hart
al eens gebroken ...