Eindelijk is het zo ver,
Ik ben volwassen,
Ik voel me net een ster,
Alleen nog dat krassen,
18 is nu mijn leeftijd,
En sta er nu in mijn eentje voor,
Dat was echt een strijd,
Vooral toen jeugdzorg mij stoor,
Nu kan ik mijn eigen leven gaan bepalen,
En kan niemand mij meer wat doen,
Vele mensen vinden me stralen,
En schuiven de problemen niet meer in mijn schoen,
Ben nu geen pleegkind meer,
Ik ben nu ook een normaal mens,
Toch doet het nog wel zeer,
Want dit was altijd mijn wens,
Gelukkig ben ik 18,
En kan ik het verleden achter mij laten,
Ik moet er wel hulp bij hebben om het te verwerken,
Want in mijn hoofd zitten er nog gaten,
Toch kan ik alles nog niet vergeten,
Omdat het niet zo lang geleden is gebeurt,
Dat ik gewoon op me lippen zit te vreten,
Maar nu ik 18 ben is toch iets wat fleurt,
Ik ga me eigen toekomst opbouwen,
En eindelijk kan ik doen wat ik wil,
Vele mensen helpen me erbij en kan ik vertrouwen,
Hiervan was ik wel even stil.