Haar stille verdriet
Een meisje was pas veertien jaar
Zat dag en nacht op haar kamer
Ze sloot zich zelf op om
Zo na te kunnen denken
Zoveel verdriet speelt
Een grote rol in haar leven
Waardoor ze niets of niemand
Meer vertrouwt en bang is voor alles
Elke avond voor ze slapen gaat
Vraagt ze zich af of het ooit nog
Over zal gaan, al dat verdriet van haar
Maar toch zegt een klein engeltje
Op haar schokkende schouder
Lief meisje, hou moed en geef
Het leven niet nog een keer op
Het stemmetje van de engel
Voelt voor haar zo vertrouwt
Heel langzaam zal ze weer
Vertrouwen krijgen en
Het leven door een iets mooiere
Bril gaan zien
Meer haar vertrouwen in
Haar ouders zal voor altijd
Weg zijn…….
Niet op geven Samantha
Ik geloof in jou je kunt het!
©Jessica
21-05-07
lostgirl15: | Maandag, mei 21, 2007 14:25 |
Wat mooi geschreven voor haar. Zij mag blij zijn met zo''n iemand die er voor haar is liefs, xx |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Maandag, mei 21, 2007 11:51 |
meelevend mooi verwoord liefs Ria |
|
Auteur: AngelOfWonder | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 21 mei 2007 | ||
Thema's: |