Sterke en sobere oude tijden,
Lopend, kruipend naar de innerlijke tijd.
Smalle paden over het gekruist over het land.
Verwonderd denkend aan de tijd die zal komen.
Gevoelens naast het oude.
Nu opgejaagt naar een gestructureerde toekomst.’
Gearrancheerde tirannie, vult de lucht.
De aanraking van goud achterlatend.
Groeipijnen en flitsen huilend onder mijn huid.
Tranen vloeiend, luisterend naar alles wat is geweest.
Niets komt, niets gaat.
Niets maar dan ook niets lijkt te veranderen.
Alles blijft hetzelfde.
Marousia 2007 mei !