Hier na twee weken ben ik er weer,
Ik voel me gebruikt voor de zoveelste keer.
Je hebt me duizend maal je excuses aangeboden,
Die woorden heb ik je steeds verboden.
Meende je de woorden die je zei?
Hou je eigenlijk echt wel van mij?
Je zet me voor de tweede keer zo maar aan de kant,
Waar wil je me hebben? Aan de punt of aan de rand?
Nog geen sms, gewoon niets meer,
Weet je eigenlijk wel, HET DOET ZEER.
Ik heb weer alles aan de kant geschoven voor jou,
Gewoon omdat ik echt zielsveel van je hou.
Ik kan me bij alléén vriendschap neerleggen,
Kon jij me je gevoelens maar eens zeggen.
Je vraagt niet eens hoe ik me voel,
Snap toch eens wat ik bedoel.
Je kunt geen mensen pijn doen, zeg je steeds,
Wat ben ik dan? OOK EEN MENS, geen geest!
het huis is maar weer eens heel erg stil,
want het is allemaal echt nog veel te pril.
ik lig te heel veel te denken, veel te dromen,
wat er mij nog wacht, wat er nog gaat komen.
Waarom?????? ik lig te beven en te huilen,
wie wil er voor 1 dag en nacht met mij ruilen?
Echte vrienden blijven vrienden wordt gezegd,
Je had er zoveel spijt van vertelde je me keer op keer,
En nu doe je me gewoon weer dubbel zo zeer!
Moet elke stap echt van mij uit komen?
Of hoop jij dat het vanzelf stopt? Blijf maar dromen!
Wil je eigenlijk dat ik je volledig loslaat?
Weet je eigenlijk wel waar jij nog staat?
Je gedraagt je weer hetzelfde als die bewuste vrijdag,
Toen ik dacht dat het misschien aan mij lag.
Eigenlijk moet ik hier iets van leren,
Dat je uiteindelijk toch nooit zal keren.
Met vriendschap zal ik genoegen nemen,