Voor Mijn Lieve Oma ;
67 jaartjes ben jij bij ons geweest.
Die 67 jaren waren allemaal, stuk voor stuk, 1 groot feest.
Maar plotseling was daar die verkoudheid.
Zo'n gewone. Zo'n snotterige neus. Waar iedereen wel eens aan lijdt.
De verkoudheid bleef. en bleef. en bleef.
Je had keelsnoepjes die de pijn in je keel verdreef.
Maar niets hielp, Je bleef maar kuchen & steunen.
Vandaar dat we de dokter lieten opdreunen.
Hij vertelde ; Het was vocht achter de longen.
Nadat nieuws.. was het leuke liedje als snel uitgezongen.
We waren ons doodgeschrokken en konden aan niks anders denken.
Alleen maar ons gezelschap&steun schenken.
De pijn bleef en hield niet op
Dus belde we de dokter nog maar een keer op.
Hij kwam weer langs en stuurde u naar het ziekenhuis.
Want wat er binnen in jouw lijfje gebeurde was echt niet helemaal pluis.
Aangekomen in het ziekenhuis ; Allerlei onderzoeken.
ze zochten en zochten ; In alle hoeken.
Uiteindelijk vonden ze wat het was..
En toen realiseerde we het ons echt pas..
Wat daarbinnen in jouw lijf gebeurde..
Dat was wat er al een paar weken zeurde.
Het was leukemie. de agressiefste en acuutste vorm.
Door dit bericht schrokken we zó enorm.
Nu lig je daar aan allerlei draadjes
Allerlei soorten en allerlei maatjes.
Je lichaam is te zwak voor de chemokuur.
En zonder chemokuur zal uw lichaam het opgeven op den duur.
We gaan er kapot aan en het had niet mogen gebeuren.
Het enige wat we de laatste dagen doen is hopen en treuren.
De dokters doen er alles aan om u op te sterken.
Want dan pas zal de chemokuur werken.
Het enige wat we kunnen doen is hopen op een wonder.
Het is erop.. of eronder.
Maar, Lieve Oma, als u tijd is gekomen.
Als God u uiteindelijk heeft meegenomen.
Zal ik altijd aan u blijven denken.
Soms een traantje laten om weer even bij te tanken.
Maar ik weet zeker dat het daarboven ook heel mooi is.
Dat zal ik altijd onthouden hoe erg ik u ook mis.
U zit in mijn hartje voor nu en voor altijd.
Waar dit leven ons ook naar toe leidt.
Ooit zal ik u weer tegenkomen
En dan zal het allemaal goedkomen.
Dan doen we de dingen die we altijd nog wilden doen.
Dan wordt het weer allemaal zoals ouds.. weer helemaal zoals toen.
Tot de dag dat u zal gaan is gekomen.
Moeten we dromen dat het goed zal komen.
Die hoop is ergens nog wel.
Er is nog hoop op eventueel een klein beetje herstel.
Maar lieve oma. Als dat herstel er niet komt.& de dood langst raast.
En u uw laatste adem uitblaast.
Moet u weten dat ik van u hou.
En dat ik zal proberen door te leven, ookal is alles grauw.
Ik zal m'n diploma's halen.
en ik zal genieten van alle zonnestralen.
Het leven is nu eenmaal niet altijd even eerlijk.
Maar u moet weten.. Uw aanwezigheid was heerlijk.
We zullen u allemaal vreselijk missen
Maar we zullen doorzetten.. ondanks alle hindernissen
Maakt u zich niet druk om ons.
Blijf maar gewoon lachen zonder enige frons.
Daarboven is het ook fijn.
En bent u verlost van deze vreselijke pijn.
Ooit kom ik u weer tegen.
& dan krijgen we zonnestralenregen.
We zullen lachen tot we erbij neervallen.
Nee. Die tijd zullen we zeker niet verknallen.
*Lieve Oma.
Onthoud dit goed.
ik hou onwijs veel van u. en dat zal ik altijd blijven doen.
Ookals ik u straks niet meer kan zien.
zal ik aan u denken en voor u bidden.
Ik weet zeker dat het goed is daarboven en dat het naar u zin zal hebben.
Doe iedereen daarboven de groeten en ooit zal ik u daar weer ontmoeten.
Ik zal u missen.. dat zeker.. Maar u heeft een plekje in mijn hart. Het allermooiste plekje.
We zullen u nooit vergeten lieve Oma.
Ookal zult u binnenkort belanden.. in een eeuwigdurende coma.*
Het ga je goed lieve Oma.
Slaap lekker.
'Laa ; Never