Waarom moet nou zo nodig jij zijn die verhuis naar buitenland. Je hebt al eerde mijn hart gebroken. Nu is er niks meer van over. Jij vertrekt met je nieuwe vriend en je gooit mij in een hoek.
Denk een keer aan mij. Wat heeft hij wel wat ik niet heb. Je mag mij hart wel gebroken hebben maar de blijf toch een klein stukje heel die van jou hou.
De volgende dag zag ik jou alles inpakken. Het was DE DAG. Mijn hart begon te janken maar je zag niks. Je gaf je ouders een knuffel maar tegen mij zei je niks. Je stapte in auto en keek niet naar mij. Ik zag jou tranen te voorschein komen. Je vertrok maar een stukje verder op stond je even stil. Je keek nu wel naar mij. Je zag mij tranen en ik de jouwe. Je riep me en gaf me een brief en toen vetrok je zonder gedach te zeggen. Ik kwam eenzaam thuis. Ik ging op de bank zitten maak je brief open en las.
Ik kan veel dingen begrijpen maar op één ding niet. Je schreef dat je van mij nog steeds hield en dat jij eigenlijk bij mij wilde zijn. Waarom vetrok je dan met hem weg van hier. Waarom bleef jij niet hier bij mij. Nu is mijn laaste stukje hart verdwenen want ik kan het niet meer begrijpen. Jij verliet mij jij ging weg van mij maar toch wilde jij mij.