Ik zou een boek kunnen schrijven over wat ik je wil zeggen
Hoe erg ik je mis, en hoe veel ik aan je denk
Daarom heb ik een papier en pen gepakt
Maar de woorden waren te pijnlijk
En aan het einde van het verhaal
Heb ik alleen je naam geschreven met mijn tranen
Je zei dat je alles voor me hebt gedaan
Alleen zag ik dit pas te laat in
Want toen dit tot mij doordring
Was ik al de vriendin van je beste vriend
En wou je niets meer met me te maken hebben
Als ik vanaf het begin eerlijk tegen je was geweest
Had ik jou en mij een hoop tranen bespaart
Want nu weet ik, hoe verslagen ik me voel
Moet jij je ook hebben gevoeld
Maar dan al een aantal maanden langer
Ik begrijp best hoe kwaad je nu bent
En ik begrijp het ook als je me niet meer wil zien
Maar laat me je dan nog 1 ding zeggen
Ook al weet ik dat dit je niet meer interesseert:
Ik zal altijd aan je denken, en je hebt een speciaal plekje in mijn hart
Want ooit hoop ik dat je weer tegen me praat
En dat het weer kan zijn zoals het was
Je zei wel dat je blij voor ons bent
Dat je ons alle geluk toewenst
Maar ik zag de blik in jou ogen
De blik waaraan ik niet twijfel
De blik van wanhoop en verdriet
Door die ene blik besefte ik me
Dat de relatie die ik nu heb, niet lang stand zal houden
En ooit hoop ik weer bij jou terug te komen