Telkens weer opnieuw moet ik slikken,
opnieuw vergeten, opnieuw accepteren
opnieuw inzien dat geloof een illusie is..
Een hersenspinsel dat gedompeld in manipulatie,
slechts een uitgesproken gevoel kan zijn...
Jij liet mij geloven in een leven zonder leugens,
ik dacht dat je écht was en niet sprak met dubbele tong
Ik dacht dat je mij vertelde wat jij voelde en geloofde
ik dacht dat je alleen voor mijn je zielsgedichten zong..
Ik dacht en ging onderuit, zoals zo vaak tevoren
Ik dacht en dacht weer verkeerd....
Ik dacht en kreeg....
En jij.... gelooft niet meer
Jij...
ziet slechts, wat je hart vreest...