Warfhuizen
Warfhuizen
op de wierde staat de
oude kerktoren schuin
in de wind, die waait
over Gods eindeloze akkers.
aan de voet, omringt
door traag fluisterend riet,
danst de dood in het
hof van weleer
de onzekere rust van de
eeuwigheid is er te koop
zolang er ruimte is.
als ik dood ben
mag je me vergeten
zoals de nacht de dag vergeet
pleng tranen als een offer
en laat als vanouds Gods water
over Gods akkers stromen,
spreek dan de zegen uit.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: janakinatha dasa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||