De eindeloze afstand tussen ons,
die zal blijven tekenen,
zal blijven roepen om meer nabijheid.
En jij, stomme sukkel, blijft geloven
dat je 6 juni vrij komt,
maar volledig vrij komen doe je nooit.
Voor altijd geketend aan het onbeschofte.
Voor altijd getekend door het afstandelijk
milieu waar je nu in terecht bent gekomen.
Zal jij ooit weer zijn,
zoals je was?
Zelfs m'n parkietjes missen je ogen,
je lach, je bulderende lach,
de humor die je om je heen had hangen.
Ik mis je.