Gevangen
Gevangen
Ik zie de vogels naar het zuiden vliegen
Door de tralies van mijn onzichtbare cel
Gevangen
De doorns van de rozenstruik prikken me
Als ik wanhopig probeer een uitweg te vinden
Gevangen
Regen stroomt recht omlaag in de duisternis
Zwarte donderwolken zonder een zuchtje wind
Gevangen
Een enorme zwarte ruimte om me heen
En geen deur uit die te kleine kamer
Gevangen
In de stilte van de vele woorden
Die ik niet kan vinden om uit te spreken wat ik voel
Gevangen
Met mijn armen om mezelf heengeslagen
Bevestig ik mijn eigen eenzaamheid
Ik zie de vogels naar het zuiden vliegen
Door de tralies van mijn onzichtbare cel
Gevangen
De doorns van de rozenstruik prikken me
Als ik wanhopig probeer een uitweg te vinden
Gevangen
Regen stroomt recht omlaag in de duisternis
Zwarte donderwolken zonder een zuchtje wind
Gevangen
Een enorme zwarte ruimte om me heen
En geen deur uit die te kleine kamer
Gevangen
In de stilte van de vele woorden
Die ik niet kan vinden om uit te spreken wat ik voel
Gevangen
Met mijn armen om mezelf heengeslagen
Bevestig ik mijn eigen eenzaamheid
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: x_muurbloempje_x | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2007 | ||
| Thema's: | ||