Illusie? Gedachte? Gevoel?
De tranen vullen mijn rode ogen,
Het maanlicht valt op mijn bleke gezicht,
De wind, slechts een bries op mijn huid
Het gevoel, nooit gevoeld,
Liefde, slechts een illusie?
Liefde, slechts een gedachte?
bestaat het wel?
Als een eenzame dwaal ik door het woud,
het woud der verlatene,
een woud met slechts herinneringen,
herinneringen van de eenzame en verlatene.
Ik dwaal daar rond,
en slijt mijn tijd daar tot de dood mij vind
zonder ooit de liefde te hebben gevoeld.
Die onbekende, gevoelige liefde….
Iemand zoals ik,
een leugenaar, een slecht persoon…
wie wil daar nou zijn of haar leven mee vervullen
tot het einde der tijden?
Als liefde zo belangrijk is,
waarom is het dan zo moeilijk te vinden?
Is het mogelijk het te verkrijgen?
vast wel, maar het is niet voor mij weggelegd.
Daar sta ik dan, niemand om me heen
De kou die mijn bleke ontblote huid bevriest…
een grote afgrond op maar een centimeter afstand,
Liefde…….. nooit meer
Ik kan niet meer, het is te erg….
een voetstap, zonder ondergrond,
een duik, een lichte plof, een gil van de toekijkende.
Mijn emotie zal alleen hier nooit worden geuit……
Arnoud
19/4/07