Jaren verstreken
En net zoals op een oud boek
Dat niet meer is geopend
Is het bedekt met stof
Stil en spannend
Open ik de eerste bladzijde
Opzoek naar de jaren die ik achter mij
Heb gekeerd
Mensen die ik lief had
Bewonderde, koesterde
Die verdwenen in de diepte van de stilte
Die ik opborg ik mijn ziel, het boek dat ik nooit eens durfde opendoen
Nu dat ik weet dat het leven
Sneller gaat dan mijn biologische klok tikt
Weet ik dat ik het boek nu moet openen
Voordat het te laat is
En de bladzijden wit kleuren.