Een wond, ontstaan door het verleden
Is opengelegd, heden
Angst, verdriet, diep weggestopt
Pijn, gevoelens, lang opgekropt
Als een hagelbui komt alles naar boven
'Werken aan' is in jezelf geloven
Beelden verjagen, ik weet niet hoe
Ik voel me zo ontzettend moe
Zijn gezicht, ik kan er niet aan ontkomen_ br] Beleef weer, hoe ik werd genomen
Er is iets vreselijks gebeurd
Van het heden word ik naar het verleden gesleurd
Ik vind geen rust, zelfs niet in mijn dromen
Want ook daar is het kind al losgekomen
Mijn vader, ogen vol macht
Zijn handen, ik voel nu nog de kracht
Dat kind was zo onschuldig_ en toch nog veel te klein
Ik kon hem niet begrijpen, hij deed mij zoveel pijn
Mijn verdriet, achter een masker verborgen
Niet verder willen naar morgen -
Emotie, ik laat mij gaan
Uit mijn ogen vloeit een traan
Acteren hoeft vandaag niet meer
Maar echt mezelf zijn, wanneer durf ik dat weer
Vaders genot
Een kind, haar lichaam en geest, helemaal kapot
Jij, steeds weer in mijn geest
Ik zal jou ooit verslaan
Zonder vrees