Ergens over velden en wegen,
Nabij het kleine dorp waar ik woon
Luid een eenzame klok elf uren
Ik weet dat het geluid van ver komt
Maar toch zo dichtbij is
Ergens ver weg over dorpen en velden
Nabij een grote stad waar hij woont
Huilt een eenzaam hart vol verdriet
Ik weet dat verdriet komt van ver
Maar toch ook weer zo dichtbij
Ergens ver van de klok en de stad
Schrijf ik in eenzame nachtelijke uren
Waarbij dezelfde klok net drie uur sloeg
Waarbij ik hoop dat hij rustig slaapt
En ik op deze manier over hem waak