hoe dit jaren geleden is gegaan
de tijd van dolle mina’s was dat toch
ik ben al op leeftijd dus weet het nog
ze kregen stemrecht in twintiger jaren
verder alleen werken en kinderen baren
er is veel veranderd en dat is ook goed
maar ik vraag me af hoe het verder moet
er zijn nu veel meer ontwikkelde vrouwen
die een carrière op willen bouwen
maar ook scheidingen, gebroken gezinnen
veel collega’s die elkaar gaan beminnen
vroeger was het toch gezelliger thuis
nu zijn man en vrouw samen van huis
de kinderen worden ergens opgeborgen
daar kan de moeder niet meer voor zorgen
ik denk aan Rita Verdonk en Nelie Kroes
dit soort “vrouwen” is niet voor de poes
ik ben niet ouderwets in mijn gedachten
maar op een manwijf zit ik niet te wachten
een vrouw moet een vrouw blijven toch
en dan denk ik ten slotte nog
gelijke rechten, dat mag van mij
met kenau typen ben ik niet blij
en bij gelijke rechten horen gelijke plichten
dit wil ik tot slot ook nog even berichten
11-04-2007
Laura Luijkx: | Maandag, april 16, 2007 18:14 |
Ik ben het ook eens met de woorden van Switi Lobi. Ook een vrouw en man die werken kunnen een gezin groot brengen, maar ik begrijp je wel ;) Liefs, |
|
sensi: | Maandag, april 16, 2007 00:24 |
Vrouwenemancipatie, mja ... moet kunnen, ben er alleen geen voorstander van. Uit noodzaak heb ik mijn zoon alleen moeten grootbrengen, moest zelf de kost verdienen, kan hameren en timmeren ... heb niet persé een man nodig. Dat wil niet zeggen dat ik een geëmancipeerde vrouw ben. Om me nu de eigenschappen van de mannen eigen te maken, nee. Ik ben vrouw, blijf graag vrouw. En mannen, plies ... laat ze mannen blijven! Ben ook nogal ouderwets op dit gebied. :) Mooi geschreven Groetjes |
|
dreadqueen: | Zaterdag, april 14, 2007 13:18 |
Ik ben het eens met de woorden van switi lobi,dat ligt bij de persoon zelf,en ook bij de manier waarop je je leven indeelt.lieve groeten en dank voor je reaktie.volgende week terug thuis met enkele verhaaltjes uit het verre Africa | |
Fata Morgana: | Woensdag, april 11, 2007 22:31 |
Nou knuf dan maar van een heel geemancipeerde vrouw....hahaha zal morgen tegels leggen in een rokje, Fata | |
jasmienschrijft: | Woensdag, april 11, 2007 20:35 |
Tja, is het wel de vrouwenemancipatie, of meer het streven naar materialisme in deze tijd, waardoor geen tijd meer over lijkt te zijn voor kinderen? Een goed gedicht om over na te denken. Liefs, jasmien |
|
Jan van Dord: | Woensdag, april 11, 2007 19:36 |
Goed geschreven Peter. Krijg je de 50 nog vol, voor je ons verlaat ? Dag Peter . Jan |
|
Ria -rimpeling-: | Woensdag, april 11, 2007 18:21 |
ben het helemaal eens met will,liefs Ria | |
Nyuka: | Woensdag, april 11, 2007 16:44 |
Als je evenwicht kan vinden tussen baan en kinderen niets aan de hand. Ik ben nog jong dus ik moet het allemaal nog meemaken, maar voorlopig ben ik voor de emancipatie. Toch goed geschreven, sterk verwoord! -X-Nyu~chan-X- |
|
hiljaa: | Woensdag, april 11, 2007 13:52 |
ik hou het kort! sterk verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
switi lobi: | Woensdag, april 11, 2007 13:48 |
Ik ben blij dat het zo gegaan is voor de vrouwen. Emancipatie is niet verantwoordelijk voor scheidingen of slechte kinderopvang, dat is iets dat bij de mensen zelf ligt... Liefsliefs, switi lobi |
|
Will Hanssen: | Woensdag, april 11, 2007 11:41 |
Lieve Peter Hier kan ik mij helemaal in vinden. Van al die vrouwenemancipatie zijn we niet beter geworden. Ik denk dat kinderen het beste af zijn om (in elk geval de eerste jaren) door de ouders in de warmte van het gezin te worden grootgebracht, dat het vroeger door de moeder werd gedaan was gewoon praktisch en had naar mijn mening niks met onderdrukking te maken. Ik ben niet ouderwets, maar niet alle vernieuwing is ook verbetering. Liefs, Will |
|
Hilly N: | Woensdag, april 11, 2007 09:08 |
Het gaat er om dat je wordt gewaardeerd. Of je nu huisvrouw bent of hebt gestudeerd. Elk mens is van waarde. Of je nu als man of vrouw bent geboren op deze aarde. Als we maar respect voor elkaar hebben in het groot of in het klein. Waar onze plek ook zal zijn. Lieve groet, Hilly |
|
Sanuye: | Woensdag, april 11, 2007 09:08 |
Is het niet allemaal een kwestie van balans? Ook ik heb een behoorlijke baan, maar door e.e.a. goed te organiseren, komen mijn kinderen niets tekort. Als zij vrij zijn, ben ik er altijd voor ze. Mooi geschreven Peter. Liefs, Mo |
|
Artifex: | Woensdag, april 11, 2007 08:54 |
als je het over vrouwen aan de top hebt. Je komt niet zomaar aan de top, zeker niet als vrouw. Dan moet je over speciale kwaliteiten beschikken en de hele mooie komen waarschijnlijk niet verder dan secretaresse of manager assistant. :) Liefs, Artifex. |
|
Artifex: | Woensdag, april 11, 2007 08:52 |
Dat er tegenwoordig meer scheidingen zijn, zit natuurlijk tevens in het feit dat je als vrouw vroeger veel afhankelijker was. Het wil zeker niet zeggen dat mensen gelukkiger waren met elkaar. De tijd van vroeger wordt vaak geromantiseerd: "we waren tevreden, ook al hadden we niet veel". Een aantal dingen zijn wel waar, maar over de minkanten hoort men niet meer. De emancipatie ging niet voor niets gepaard met een hoop gedoe erbij. Toch leuk dat je aan zulke vrouwen denkt, < |
|
sunset: | Woensdag, april 11, 2007 08:33 |
Het lijkt dat je ''ouderwetse'' gedachten hebt, maar dat is niet zo. Ik ben het me je eens wat beteft gelijke rechten en gelijke plichten (zowel voor man als vrouw). En kinderen horen nu eenmaal echt opgevoed te worden (door vader én of moeder, het liefst samen) en niet enkel ''grootgebracht'' worden. Liefs, sunset |
|
lommert: | Woensdag, april 11, 2007 08:03 |
tja Peter , tijden veranderen..en ik kan goed meegaan met je gedachten... stevige groet van mij willem |
|
remie: | Woensdag, april 11, 2007 07:23 |
ik hou de broek aan...wat vrouwelijk?...een man is toch ook niet altijd romantisch..niks terug in de tijd....heb jarenlang als oppas gewerkt met veel plezier...daar heb je dan jarenlang voor arts gewerkt (één van de vraagouders) en zal je niets ermee doen, mogen vrouwen ook een kans krijgen...en een gezin stichten....peter de tijd blijft niet stilstaan, wie weet wat er nog komt....liefs remie | |
Lia van der Fluit : | Woensdag, april 11, 2007 06:55 |
* plukt even rok uit de kast...staat zo vrouwelijk* | |
fran92: | Woensdag, april 11, 2007 00:36 |
weer mooi geschreven peter! ben toch we blij dat vrouwen wat meer mogen.. maja de wereld is idd erg veranderd.. liefs en slaapzacht fran92 |
|
fortuna: | Woensdag, april 11, 2007 00:32 |
tegenwoordig werken beide ouders buiten de deur, want één salaris is vaak niet genoeg om de gestegen uitgaven te bekostigen. Vroeger was het anders, maar die tijd komt niet terug. En die twee vrouwen die je noemt zijn wel uitzondelijke gevallen hoor. Toch weer een overdenker... Liefs |
|
lonely 1: | Woensdag, april 11, 2007 00:15 |
was zelf werkzaam in het onderwijs, kon mijn kinderen dus altijd meenemen met mij en ik was altijd thuis wanneer zij thuis waren, ik werkte dan ook nog eens in een duo-baan, en ik moet zeggen dat ik het erg leuk vond om mijn kindren zelf te kunnen opvoeden, mooi verwoord liefs, lonely 1 |
|
rovago: | Woensdag, april 11, 2007 00:13 |
Oei, Peter dit gaat tegenwind krijgen. Groeten. Roger. |
|
Windwhisper: | Woensdag, april 11, 2007 00:12 |
Gelijke rechten gelijke plichten, een glimlachje krult om mijn mond, nee een kenau was ik nooit, heb wel altijd gewerkt om voor de kinderen te kunnen zorgen, was vader en moeder tegelijk, maar bleef ook vrouw Ja de dollemina''s baas in eigen buik, ben ook niet meer van de jongsten slaap lekker kanjer morgen gezond weer op liefs Cobie kuzzz |
|
Dirk Hermans: | Woensdag, april 11, 2007 00:12 |
weer zeer goed beschreven | |
tulpje: | Woensdag, april 11, 2007 00:10 |
MOOI ONDER WOORDEN GEBRACHT LIEFS EN DIKKE KNUFFELKUS SLAAP LEKKER |
|
Auteur: Peter van Tiel | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 april 2007 | ||
Thema's: |