In stilte raak je mij
Achter hoge wolken,
schijnt een warme zon.
Uit jou lieve lach,
groeit een nieuwe dag.
jouw blik zo vaak oneindig,
de wereld gaat voorbij.
Warmte in je ogen,
in stilte raak je mij.
Je spreek niet veel van woorden,
“van morgen alles goed”
Ik wil het ook niet horen,
omdat m’n hart nog bloed.
Jouw lippen spreken teder,
heel intens en zacht.
Je helpt me terug geloven,
je waakt stil elke nacht.
Je vraagt me niets te geven,
maar toch schenk ik aan jou,
mijn warmte heel je leven,
je bent een mooie vrouw…
Auteur: Stevens Peter | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 09 april 2007 | ||
Thema's: |