Een Vriend
In moeilijke tijden
als honger en nood
Was jij die me hielp
Voor mij leek het
Tot mijn dood
Je liet me lachen, zingen
En in jou bijzijn huilen
De tijden die ik beging,
door hele diepe dalen en kuilen
hielp jij mij eruit
zonder dat ik er op wachtte.
Als ik van een heuvel viel
Pakte jij mijn hand
tilde mij op
wat drong tot mijn ziel
Die herinneringen
blijven zonnig en licht
maar niet wat ons vriendschap deed vervagen
Willend naar een betere zicht
Ik wou dat we dat eerder zagen
Om deze onwetend duister te overwinnen
Nu jij er niet meer bent….
Leef ik in eenzaamheid.
Wat ik ook meemaak
Is In niemands bijzijn
En betrokkenheid
Dit hoort bij het plan
Het leven
Ik weet niet wanneer mijn licht zal naderen
Jij was dat…zonder dat ik het wist
Ik ben mezelf verloren
Mijn hart voelt zo leeg en bevroren
zonlicht kan het niet meer Smelten
Daar is het nu voor me voorbij
Ik heb het te lang laten vergelden
Diep van binnen was en ben jij,
Ik voor jou en jij voor mij
Een ware vriend.
Maar niet in deze verdere leven
Dat kan ik mezelf niet meer
Gunnen en geven
Reoh