zeg me niet
dat alles wel goedkomt
zeg me niet
dat het vanzelf over gaat
zeg me niet
dat dit een fase is
zeg me niet
dat het aan m'n leeftijd ligt
zeg me alsjeblieft niet
dat je weet hoe ik me voel

weet je hoe het voelt...

om elke avond in bed
voordat je probeert te slapen
te bidden tot wie dan ook
of je alsjeblieft in slaap mag vallen
en vooral altijd blijven slapen

weet jij dan hoe het voelt...

om elke ochtend wakker te worden
teleugesteld dat er weer een dag begint
om dan stil te blijven liggen
en ongeduldig blijven luisteren
tot de laatste de deur dicht laat vallen
om jou alleen te laten
om dan naar beneden te lopen
alle gordijnen weer te sluiten
zodat niemand zal zien dat je er bent
en zelfs het zonlicht je niet ziet
op te schrikken als de telefoon gaat
en ergens in een hoek te kruipen
wat je van te voren al bedacht hebt
waar echt niemand kan zien
zelfs onder kiertjes van gordijnen door
dat je er wel bent

denk jij nou echt te weten hoe het voelt
om steeds weer triest te zitten wachten
op het einde van alweer een dag
en hopelijk je leven