Voor mij ligt het lege vel papier
Dat weergeeft hoe mij ziel nu is.
Leeg en kaal, verlatenheid.
Nog zie ik je diepbruine ogen
Voor me en nog ruik ik je zoete geur
Die me zou kunnen verleiden
Ik probeer de juiste woorden te vinden,
Probeer ze op het papier te krijgen
Maar dat lukt me in geen eeuwigheid.
Denkend aan je slanke handen droom
Ik over ons ongelooflijke samenzijn
En waarheen je mij zou kunnen leiden.
Waarom toch moest jij weg gaan?
Op zoek naar avontuur, toekomst.
Een nieuw leven op een nieuwe plek.
Onze tijd neemt niemand ons meer af,
Dit was een droom om nooit te vergeten.
Samen beschreven wij vele vellen papier.
‘K heb afscheid van je genomen,
op dat kille, koude, verwaaide perron.
Toen de trein weg reed werd ik bijna gek.
Nog één telefoontje heb ik gekregen,
Dat je goed aangekomen was en zo.
En dat ons samenzijn eindigt, nu en hier.
Voor mij ligt het lege vel papier
Dat nu bevlekt is door vele tranen.
De leegheid weggewassen door verdriet.