waarom?
waarom is alles zo moeilijk,
of is het juist zo bedoeld?
bijna alles ben ik kwijt,
waarom moet ik kiezen,
of ik je nog in me leven wil,
je nog een kans wil geven,
zal je dan wel alles verbeteren?
zal je dan wel eten,
of moet ik je laten gaan?
het is mis wel beter als ik alles aan jou zou vergeten,
dan zou ik mischien geen pijn meer voelen,
savonds niet vechten tegen me mes,tegen de xtc en de zelfmoordgedachten,
zou ik eindelijk eens rustig slapen,
maar ik weet je hebt fouten gemaakt,
is het dan te laat?
krijg je nog een kans om alles te verbeteren?
of is dit het einde?
mama alsjeblieft laat me niet alleen,
het doet me soms zoveel pijn,
dat ik door jou zo ben,
mischien doe ik daarom wel mezelf zoveel pijn,
mischien was het allemaal zo bedoeld,
maar dan ben ik eigenlijk net zo zielig als jou,
ik wil je niet kwijt,
maar wil ik wel al het verdriet dat je met je meedraagt?