Jouw woorden, overkomend als een wervelwind,
eerst luid en alleszeggend
en dan de stilte en leegte om me heen.
Jouw woorden, berustend op een kleine waarheid,
maar wat bracht jou ertoe te veranderen
zodat ik jou niet meer ken.
Jouw woorden maakten abrupt een einde
aan onze bloeiende liefde.
Zo plotseling als je in mijn leven kwam,
zo snel verdween je er ook weer uit.
Jouw woorden, ze kwamen zo hard als stenen op me over
en maakte mijn hart aan gruzelementen.
Jouw woorden, eens zo tederend en fluisterend,
me alles zeggend,
alleen een bittere weemoed is alles wat
er nog van over is...