Pijn en verdriet
Het hindert de daders niet.
Hoe ga ik nu verder?
Wie is mijn redder?
Hoe kom ik hier uit?
Of val ik nog weer een paar keer op mijn snuit?
Liefde is waarna ik verlang
Maar toch ben ik bang
Er zijn zo veel wegen
Maar ik kan er niet meer tegen
Ik moet steeds maar vechten
Voor mijn eigen rechten
Ik wil mensen vertrouwen
Waar ik ook op kan bouwen
Wanneer is dit voorbij?
Wanneer voel ik me weer eens blij?
Ik vind het nu niet fijn
Waarom heb ik zoveel pijn?
Waarom voel ik me zo alleen?
En toch heb ik veel mensen om me heen.
Ik heb het gevoel dat niemand me begrijpt
En dat ik steeds de mensen ontwijk
Ik wil alles verwerken
En mijn eigen IK gaan versterken
Vergeten doe ik het natuurlijk niet
Want af en toe heb ik dan toch nog pijn en verdriet.