Tijdens elke speeltijd
& Tijdens elk lesuur,
Staar ik naar je.
Je ziet het niet,
Want je zit altijd met je rug naar me.
Of je dat bewust doet,
Of niet,
Dat is voor mij een vraag,
& Voor jou een weet.
Het kan ook zijn,
Omdat je bezig bent met je stomme verslaving.
Ja, je weet best wel welke ik bedoel..
1 iemand zegt me telkens weer:
"Je valt voor hem, niet?!"
& Ik kom altijd weer met hetzelfde antwoord:
"Nee, da's niet waar.
Ik voel niets voor hem.
Hij is gewoon een vriend.."
Maar in mijn hoofd komt er daarna nog 1 zin:
"Denk ik toch.."
Want ik weet het echt niet meer.
Soms lach je me wat speels uit,
& Ik lach gewoon met je mee,
Omdat ik dat altijd doe.
Als ik naar verhalen van mensen luister,
Over hoe hun relatie begon,
Beginnen ze bijna allemaal met:
"Hij plaagde me telkens weer."
& Ik denk:
"Zou ons verhaal hier ook beginnen?"
Als we dan alleen zijn,
Ben je pas echt lief & vriendelijk.
Da's een kant van je die ik niet zo vaak zie.
Of toch niet zo oprecht.
Je wil me iets zeggen,
Maar nog voor je je mond kan openen,
Komt er iemand bij ons staan.
Telkens weer dat ene meisje,
Waarvan ik denk:
"Jullie zouden het perfecte koppel kunnen zijn."
Als ik jullie dat vertel,
zeggen jullie, bijna tegelijk:
"Haha, wat een mop!
Wij? Laat me niet lachen"
Maar dan is er even een stilte,
& Denk ik:
"Wees toch gewoon eerlijk."
's Avonds, als ik thuis alleen zit,
Zit ik mijn tranen tegen te houden.
Ik mag ze niet laten zien,
Ik mag er niet aan toegeven.
Toch val ik elke nacht huilend in slaap.
& Ik droom,
Ik droom van jou & mij.
& Als ik dan 's ochtends wakker wordt,
Denk ik:
"Het was maar een droom."
Dan kom ik aan op school,
Ik zie je staan met je vrienden.
Denk meteen weer aan mijn droom.
& Zou in huilen kunnen uitbarsten,
Maar dan zou iedereen het kunnen zien.
Inclusief jij.
Je zou me uitlachen,
& Zeggen:
"Waar denk jij allemaal niet aan?!
Het zal nooit iets worden tussen ons,
Want jij bent.."
Voor hij zijn zin afmaakt,
Doe ik het in zijn plaats:
"Want ik ben ik.
Ik weet het,
Ik weet dat het dat is wat je dwars zit.
Maar ik kan er toch ook niets aandoen.
Ik ben wie ik ben,
& Dat zal nooit veranderen.."
Vind het zelf ook jammer,
Dat het niet gaat,
Maar zo is het nu eenmaal.
Dus neem me alsjeblieft,
Zoals ik ben,
Wil je?