Mijn buik is vol
Mijn buik is vol van ruzie en haat,
telkens dat verwijd en harde gepraat.
Ik zeg het niet harddop maar eindelijk kan ik gaan,
Naar mijn eigen huisje, helaas bij me moeder vandaan.
Hoop dat zij het red zonder mijn steun van dichtbij,
Ik sta stilletjes aan haar zij, en zij bij mij.
Ook zij heeft geen assertiviteit,
Zegt al snel, jij hebt gelijk ik heb spijt.
Mijn vader en ik zijn bij elkaar een doorn in het oog,
lopen langs elkaar met een boog.
Fijn dat hij me nu helpt, maar bedank hem niet iedere keer,
Straks op mezlef dan zie ik hem toch weinig meer.
Mijn buik is vol van een vader die ik niet mag,
Mijn buik is vol, van zijn dominate achterbakse gedrag.